Spartina patens (Ait.) Muhl.

Trátase dunha gramínea con talos de ata 2 m que debe levar bastante tempo estendéndose por Galiza, mais a habitual ausencia de flores e a dificultade da determinación (aseméllase a un Brachypodium) fixo que non fose detectada ata 1999 polo botánico D. Sanleón. Aparece por gran parte da beiramar, especialmente polo sur de Galiza, onde se propaga vexetativamente de xeito moi rápido. Coloniza a parte superior das marismas formando poboacións monoespecíficas que desplazan á comunidade de Juncus maritimus. Ainda que foi considerada en Europa nativa do Mediterráneo co nome de Spartina versicolor Fabre, é orixinaria de norteamérica, admitíndose hoxe a sinonimia de ambos nomes.

PDF