Día das Aves Migratorias 2023

Neste sábado 13/05/2023 na SGHN-Ourense conmemoramos o día das aves migratorias. Claro, o máis normal é celebrar o día das aves migratorias en zonas onde é doado disfrutar delas; pero, as veces, convén achegarse aos espazos urbáns nos que tamén están presentes as aves, esto foi o que escollimos para este ano.

Evidentemente, dentro das cidades sempre hai espacios máis axeitados que outros, sobre todo si se conta con parques, ríos e ribeiras ou rúas con arboredo, especialmente cando a xestión dos mesmos é respectuosa có entorno, cousa que non é o máis habitual.

Con esta introdución xa se pode intuir que para a celebración do día das aves migratorias 2023 os compañeiros da Delegación de Ourense escolleron parte do tramo urbán do río Barbaña e un curto percorrido polas rúas pasando polo xardín do Posío e o entorno da Praza Maior para rematar na Alameda, na cidade de Ourense.

Inicio da ruta no Río Barbaña
Pardaos (Passer domesticus)
Pombo (Columba palumbus)

O Barbaña é un río “comprimido” pola cidade que conta con algo de arboredo e vexetación diversa (incluíndo especies ornamentais). Nalgúns lugares ás súas beiras vense “ampliadas” por zonas verdes anexas o que fai do espazo un punto de interese para diversas aves, como puidemos comprobar ao longo do paseo: lavancos, lavandeiras, pombos, merlos, ferreiriños, xiríns, pegas … estando en plena época de nidificación e cría das especies, puidemos observar niños de pombos ou lavancos e unha familia de ferreiro común cos dous pais cebando constantemente a catro polos voandeiros.

Merlo (Turdus merula)
Subideira común (Certhia brachydactyla)
Lavancos (Anas platyrhynchos)

Nas rúas, cando se deixa atrás o río, a presenza de aves é menor pero sempre se pode ver algunha especie que aproveita as árbores e os ocos dos edificios: as inevitables pombas domésticas, os pardaos, os merlos, os rabirrubios, os xílgaros, as gaivotas, os cirrios, … e mesmo algunha sorpresa como unha aguia calzada voando a gran altitude.

Estreliña riscada (Regulus ignicapilla)
Caixas niño para cirrios (Apus apus)
No xardín do Posío

E onde se agardaba ambiente, o xardín do Posío, non había moito que ver máis alá das especies xa observadas antes. O certo é que cada vez no Posío hai menos vexetación e ésta está menos vigorosa, así que as condicións para as aves empeoran día a día tal como quedou patente na xornada.

Xa polas rúas do casco vello, os soares baleiros e os ocos das casas vellas son de interese para a observación desas aves máis urbanitas, incluso podemos sorprendernos en plena cidade cun niño de rabirrubio con catro polos que non paraban de reclamar o seu sustento.

Gaivota patiamarela (Larus michahellis)
Niño de rabirrubio tizón (Phoenicurus ochruros)

Adxúntase listado de especies observadas nas 3 horas de paseo celebrando o día das aves migratorias, por orde de aparición:

  • Columba livia domestica – Pomba doméstica
  • Columba palumbus – Pombo
  • Streptopelia decaocto – Rola turca
  • Passer domesticus – Pardao
  • Anas platyrrhynchos – Lavanco
  • Troglodytes troglodytes – Carriza
  • Turdus merula – Merlo
  • Larus michahellis – Gaivota patiamarela
  • Chloris chloris – Verderolo
  • Pica pica – Pega
  • Apus apus – Cirrio común
  • Motacilla cinerea – Lavandeira real
  • Serinus serinus – Xirín
  • Sturnus unicolor – Estorniño negro
  • Motacilla alba – Lavandeira branca
  • Sylvia atricapilla – Papuxa das amoras
  • Ciconia ciconia – Cegoña
  • Parus major – Ferreiro real
  • Aegithalos caudatus – Ferreiriño rabilongo
  • Phylloscopus ibericus – Picafollas ibérico
  • Certhia brachydactyla – Subidor común
  • Periparus ater – Ferreiro dos piñeiros
  • Falco tinnunculus – Lagarteiro
  • Curruca melanocephala – Papuxa de cabeza negra
  • Cettia cetti – Rousinol de auga
  • Carduelis carduelis – Xílgaro
  • Regulus ignicapilla – Estreliña riscada
  • Hieraaetus pennatus – Águia calzada
  • Accipiter gentilis – Azor
  • Phoenicurus ochruros – Rabirrubio tizón