Celebrando o “Día Mundial dos Humidais” e o aniversario da Sección Antela

“As zonas húmidas son os ecosistemas máis degradados a nivel mundial, calcúlase que nos últimos anos teñen desaparecido casi o 70% das zonas húmidas do mundo e a cousa vaise ir complicando”. Esta frase, que pode parecer catastrófica ou demasiado xeneralista, é unha realidade que non pasa desapercibida nalgúns lugares moi próximos a nós, neste caso: A Limia onde, un ano máis, celebramos o día mundial dos humidais e o aniversario da creación da sección Antela.

Luces e sombras na “charca dos feldespatos” …

A xornada encádrase dentro do proxecto “Libera natureza sen residuos” promovido por SEO-Ecoembes e estructúrase en dous grandes bloques:
– Avaliación e visibilización da problemática dos residuos na Limia, e
– Actuacións de mellora, xestión do lixo e novos proxectos.

Para dar visibilidade ao problema dos residuos, iniciouse a xornada na coñecida como “charca dos feldespatos”. Alí fixemos unha introdución xeral sobre a historia recente deste lugar e un breve percorrido a pé que nos achegou a un dos problemas ambientais da comarca: as carencias na xestión dos residuos. No paseo identifícanse sen esforzo:

  • moreas de lodos de depuradora,
  • moreas de residuos da construcción,
  • moreas de residuos industriais,
  • moreas de residuos de podas e/ou “limpezas” de canles,
  • moreas cubertas de vexetación herbácea que agochan outro lixo,
  • algúns colchóns, un tresillo, … pneumáticos usados e mesmo
  • unha montoneira de galiñaza semicuberta por plástico desde onde flúen escorreduras e lixiviados cargados de nutrientes.

A poucos dos presentes escápaselles que estas augas cargadas de nutrientes acadan rápidamente os cursos de auga e os acuíferos co resultado que moitos xa coñecemos: a contaminación da auga por nitratos.

Para varios dos presentes esta realidade é xa coñecida, xa non se sorprenden pero siguen alporizándose. Pero xurde, de novo, a pregunta inevitable: cómo é isto posible si hoxe hai información, servizos e medios bastantes para a xestión de residuos? … isto é inaudito.

Como contrapunto a este absurdo da acción humana, a natureza deleitanos cun bando de liorteiros ou combatentes (Philomachus pugnax). En migración cara aos seus lugares de crianza, nos sobrevoan e acaba pousando nuns labradíos para descansar e alimentarse.

Bando de combatentes ou liorteiros (Philomachus pugnax)

… e tamén na Veiga de Gomareite

A seguinte parada é a Veiga de Gomareite. Nada máis aparcar, seguen as sorpresas desagradables … Onde hai uns meses retiramos unha boa morea de lixo, hoxe volve estar cheo de palés, restos de rolos de herba (orgánico á fin e ao cabo), acompañados dunhas fiestras: persianas completas, vidros, as caixas das persianas. Incrible pero certo!!!!

Realmente hai que facer unha labor informativa, divulgativa e poñer os medios para que isto non se repita. Máis, de quen son as competencias? Ou mellor, cómo se pode facer isto impunemente na sociedade actual, provista de moderna tecnoloxía agrícola e gandeira industrial nun país avanzado? Preguntas que quedan no ar para que cada quen faga as súas propias reflexións.

Logo avanzamos cara a outro punto negro onde os residuos agrícolas, en especial plásticos e cordas son os amos, aderezados con algúns enseres domésticos, residuos de illamentos de naves, envases de agroquímicos, etc. Todo xusto onde se amoreu o lixo para a súa retirada na última intervención do proxecto Libera no ano 2019 coa colaboración do noso amigo Samuel.

O volume do que alí hai é enorme e preocúpanos bastante. Unha preocupación que comparte a comunidade de montes propietaria desta singular zona húmida quen intentou e intenta poñer freo a semellante despropósito.

Extras e primicias